2001-2002
Hans Hutzezon begint in dit jaar ook op de maandagavond voor het eerst met het geven van training. Volgens Hans om het competitieniveau van de vereniging omhoog te brengen. Wij herinneren ons nog dat het ‘slaan’ ons wel goed afging, maar het lopen achter de tafel, er ‘belabberd’ uitzag. Dus eerst rek- en strek oefeningen (ook na afloop) en dan een aantal keren de zaal rondlopen voordat we “überhaupt” een balletje mochten slaan. Zoals gewoonlijk ontstaat er na verloop van tijd een “vaste kern” van leden die altijd komen. Langzaam zag je dat menig lid zich actiever achter de tafel ging opstellen en de resultaten, weliswaar niet spectaculair, beter werden. In dit jaar werden voor het eerst de klassenkampioenschappen op een zondag gehouden, voor sommigen helaas een reden om nooit meer mee te doen.
Het jaar 2002
Fred begint de EURO-wisselactie en weet gauw Paul Pronk mee te krijgen om in Ommoord te gaan folderen. We halen heel wat op en sturen aan het eind van het jaar iets van fl. 5.000 naar de organisatie.
Het heeft volgens ons twee jaar geduurd (ze zeiden dat er zakken met geld naar Engeland gestuurd waren, alleen omdat ze het dan daar goedkoper konden tellen) voordat er een overzicht kwam met de kosten die ze gemaakt hadden. Uiteindelijk is er een bedrag van ca. € 1.200 overgemaakt en dat was volgens Fred véél te weinig. Menigeen noemden ze “zakkenvullers” ; ik hoorde zelfs iemand roepen “schorriemorrie”, en dat is wel héél Rotterdams!
April 2002, een heugelijke maand.
Fred was al twee jaar bezig om Jan van Bergeijk voor een ‘lintje’ voor te dragen. Ellenlange formulieren invullen met alle wetenswaardigheden voor de genomineerde. Toen de bevestiging kwam was er echter een probleem: “Hoe lokken we hem naar het stadhuis zónder dat hij argwaan krijgt?”. Met Ria van Bergeijk de afspraak gemaakt dat ze hem moest vragen om mee te gaan naar het stadhuis omdat Fred Wendel een “lintje” zou krijgen als verdienste als “belastingambtenaar c.q. vrijwilliger”. Volgens Ria stribbelde hij tegen met als argument: “die ambtenaren presteren niks en krijgen daar nog een lintje voor ook”. Toen hij de zaal binnenliep en z’n kinderen en kleinkinderen zag begon het hem te dagen of zoals hij zelf zei: “toen voelde ik nattigheid”. Jan werd benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau voor 40 jaar vrijwilligerswerk voor vereniging en (deel)gemeente (dansles in wijkgebouwen, zoals de Oriënt).
Lid in de orde van Oranje Nassau - de heer Jan van Bergeijk
’s Avonds was er een surprise party in het clubgebouw, ook dat wist ‘tie’ niet. Toen hij binnenkwam (het licht was uit) was heel z’n familie en heel veel leden aanwezig om hem nogmaals te verrassen. Wij hebben hem nog nooit zo stil gezien!
Bert Uzeel en Paul Pronk waren ’s-middags ook even wezen kijken in het stadhuis. Paul nam een leuke foto van Jan en burgemeester Yvo Opstelten met (toen nog vrij zeldzaam) een digitale camera. Maurice wilde
z’n vader hier ’s avonds mee verrassen en vroeg of Paul de foto ’s middags wilde mailen naar z’n werk
Fred begint de EURO-
Het heeft volgens ons twee jaar geduurd (ze zeiden dat er zakken met geld naar Engeland gestuurd waren, alleen omdat ze het dan daar goedkoper konden tellen) voordat er een overzicht kwam met de kosten die ze gemaakt hadden. Uiteindelijk is er een bedrag van ca. € 1.200 overgemaakt en dat was volgens Fred véél te weinig. Menigeen noemden ze “zakkenvullers” ; ik hoorde zelfs iemand roepen “schorriemorrie”, en dat is wel héél Rotterdams!
April 2002, een heugelijke maand.
Fred was al twee jaar bezig om Jan van Bergeijk voor een ‘lintje’ voor te dragen. Ellenlange formulieren invullen met alle wetenswaardigheden voor de genomineerde. Toen de bevestiging kwam was er echter een probleem: “Hoe lokken we hem naar het stadhuis zónder dat hij argwaan krijgt?”. Met Ria van Bergeijk de afspraak gemaakt dat ze hem moest vragen om mee te gaan naar het stadhuis omdat Fred Wendel een “lintje” zou krijgen als verdienste als “belastingambtenaar c.q. vrijwilliger”. Volgens Ria stribbelde hij tegen met als argument: “die ambtenaren presteren niks en krijgen daar nog een lintje voor ook”. Toen hij de zaal binnenliep en z’n kinderen en kleinkinderen zag begon het hem te dagen of zoals hij zelf zei: “toen voelde ik nattigheid”. Jan werd benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau voor 40 jaar vrijwilligerswerk voor vereniging en (deel)gemeente (dansles in wijkgebouwen, zoals de Oriënt).
Lid in de orde van Oranje Nassau -
Bert Uzeel en Paul Pronk waren ’s-
z’n vader hier ’s avonds mee verrassen en vroeg of Paul de foto ’s middags wilde mailen naar z’n werk
zodat hij deze foto bij een fotozaak kon laten afdrukken. Het resultaat, een prachtige 20 x 25 cm foto in een mooie lijst die volgens mij nog steeds in het clubgebouw aanwezig is. (zie onder)
September 2002
De nieuwe telling (tot 11 punten en niet meer tot 21 tellen) wordt ingevoerd en het aantal games werd opgevoerd van drie naar vijf. Voor je het weet heb je verloren of gewonnen, maar wel in 5 beurten, dat scheelt.
Oktober 2002
Na vele vergaderingen van de deelgemeente te hebben bijgewoond kreeg Jan het voor elkaar dat we er 42 m2 bij kregen om uit te bouwen. De drankvoorraad en de opslag voor de tafeltjes en stoelen voor de dansavondjes konden we niet meer kwijt en, nog veel belangrijker, de brandweer zou geen goedkeuring meer geven voor ons oude onderkomen i.v.m. de veiligheid, ontruiming etc. Totale kosten van de verbouwing ca. fl. 180.000,=. Vele vrijwilligers hebben enthousiast geholpen met de inwendige verbouwing en het verplaatsen van de bar. Wij zien nog de vele rollen glasvezelbehang. De muren werden ermee bekleed waarna ook nog eens vele liters dieprode muurverf op de wanden werden gesmeerd. Alles bekostigt door, hoe het ook anders, de “WIJZEN” (René Wijs, Peter Wijs jr. en Peter Wijs sr.). Op vrijdag 25 oktober was de opening waarbij de vele vrijwilligers door het bestuur werden bedankt voor hun hulp en donaties. Oh ja, Jan vond het ook wel leuk dat zo’n kleine vereniging mocht uitbreiden en niet zo’n grote vereniging als Alexandria in dezelfde deelgemeente; zal ook wel iets met koud(ijs)watervrees te maken hebben.
Freek en Sander van F&S computers werden onze belangrijkste sponsor en kochten tassen en trainingspakken met niet alleen reclame maar met ook onze namen er op gedrukt. Tafelafscheidingen met reclame kwamen er ook. Wat een weelde!
In oktober gingen 12 leden op pad om te survivalen in de Ardennen. Fietsen, Boogschieten, Kajakken en een Dropping stonden op het programma. Ook dit keer was het weer geslaagd! De organisatie lag in handen van Peter Wijs. (die ‘wijzen’ komen wel veel terug in het verhaal hè, klopt natuurlijk, het zijn echte verenigingsmensen)
Het was wél behoorlijk afzien, maar alles beter dan het onderdeel speleologie dat we een aantal jaren eerder hadden gedaan: iedereen heeft daar een vorm van claustrofobie aan over gehouden. Er werd ook soms iets gedronken en gegokt! Het nieuwe dobbelspel BLUFF werd geïntroduceerd.
Zie het menu voor de andere tijdvakken of hier om verder te lezen.
September 2002
De nieuwe telling (tot 11 punten en niet meer tot 21 tellen) wordt ingevoerd en het aantal games werd opgevoerd van drie naar vijf. Voor je het weet heb je verloren of gewonnen, maar wel in 5 beurten, dat scheelt.
Oktober 2002
Na vele vergaderingen van de deelgemeente te hebben bijgewoond kreeg Jan het voor elkaar dat we er 42 m2 bij kregen om uit te bouwen. De drankvoorraad en de opslag voor de tafeltjes en stoelen voor de dansavondjes konden we niet meer kwijt en, nog veel belangrijker, de brandweer zou geen goedkeuring meer geven voor ons oude onderkomen i.v.m. de veiligheid, ontruiming etc. Totale kosten van de verbouwing ca. fl. 180.000,=. Vele vrijwilligers hebben enthousiast geholpen met de inwendige verbouwing en het verplaatsen van de bar. Wij zien nog de vele rollen glasvezelbehang. De muren werden ermee bekleed waarna ook nog eens vele liters dieprode muurverf op de wanden werden gesmeerd. Alles bekostigt door, hoe het ook anders, de “WIJZEN” (René Wijs, Peter Wijs jr. en Peter Wijs sr.). Op vrijdag 25 oktober was de opening waarbij de vele vrijwilligers door het bestuur werden bedankt voor hun hulp en donaties. Oh ja, Jan vond het ook wel leuk dat zo’n kleine vereniging mocht uitbreiden en niet zo’n grote vereniging als Alexandria in dezelfde deelgemeente; zal ook wel iets met koud(ijs)watervrees te maken hebben.
Freek en Sander van F&S computers werden onze belangrijkste sponsor en kochten tassen en trainingspakken met niet alleen reclame maar met ook onze namen er op gedrukt. Tafelafscheidingen met reclame kwamen er ook. Wat een weelde!
In oktober gingen 12 leden op pad om te survivalen in de Ardennen. Fietsen, Boogschieten, Kajakken en een Dropping stonden op het programma. Ook dit keer was het weer geslaagd! De organisatie lag in handen van Peter Wijs. (die ‘wijzen’ komen wel veel terug in het verhaal hè, klopt natuurlijk, het zijn echte verenigingsmensen)
Het was wél behoorlijk afzien, maar alles beter dan het onderdeel speleologie dat we een aantal jaren eerder hadden gedaan: iedereen heeft daar een vorm van claustrofobie aan over gehouden. Er werd ook soms iets gedronken en gegokt! Het nieuwe dobbelspel BLUFF werd geïntroduceerd.
Zie het menu voor de andere tijdvakken of hier om verder te lezen.
